Het wordt weer eens tijd om iets in het Nederlands te posten.
Stanley, lees jij dit? Tom? Nico? Jules? Wie houdt deze shit nou allemaal bij? Schrijf ik dit allemaal voor Jan Lul, of zijn er nou echt mensen die het regelmatig raadplegen om te kijken waar ik mee bezig ben? Laat ‘t me even weten, jongens.
In de veronderstelling dat mensen thuis (ja, Nederland beschouw ik nog altijd als thuis) willen weten wat deze gek aan het doen is in het land van dubje (Texaanse uitspraak van de middenletter van de zeer geliefde president alhier), ga ik verder met het op papier zetten van het laatste hoofdstuk van mijn avonturen.
Zoals jullie al hebben kunnen lezen, ben ik nu weg bij Linuxcare. Ik zit nu op mijn luie reet te genieten van een week thuis, want volgende week al ga ik bij Google werken in Mountain View.
Forensen op snelweg 101 is niet echt aan te raden, vooral in zuidelijke richting, dus ga ik ook verhuizen. Vanaf 1 augustus wonen Sarah en ik dus in het centrum van Palo Alto in hartje Silicon Valley. We hebben vanavond een jaarcontract ondertekend op wat de Amerikanen een condominium noemen, oftewel een groot appartement.
Dit wordt de eerste keer in zestien jaar dat ik niet in een grote stad woon. Waarschijnlijk is het makkelijk overgaan tot dit idee te danken aan het feit dat ik inmiddels een stukje ouder ben geworden. Oude-lullendingen als het klimaat worden mij steeds belangrijker, merk ik niet zonder enige verontrusting.
Het heeft toch wat om ergens te wonen waar citroenenbomen de straten versieren. De mist, de wind en de vuile pislucht van San Francisco ben ik daarentegen inmiddels zat.
Op 20 juli gaan we twee weken met vakantie naar Engeland. Lekker uitrusten kan geen kwaad na de afgelopen zestien maanden.
Goed, schrijf me eens met het laatste nieuws van jullie kant.